Diagnostyka akromegalii opiera się na badaniach laboratoryjnych i obrazowych:
- oznaczenie poziomu IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu, w niektórych laboratoriach pod nazwą somatomedyna C)
- OGTT – test obciążenia glukozą z badaniem wydzielania hormonu wzrostu (GH)
- Rezonans magnetyczny (MRI) z kontrastem, który pozwala ocenić wielkość i położenie gruczolaka.
Należy zaznaczyć, że na tym etapie konieczne jest wykonanie szeregu innych badań, które pozwolą ocenić powikłania akromegalii. Dlatego też powinny być wykonane w dobrym ośrodku diagnostycznym.
O kolejnych krokach decyduje lekarz endokrynolog we współpracy z neurochirurgiem.
Pierwszym wyborem powinno być leczenie operacyjne – stosunkowo mało inwazyjne usunięcie gruczolaka przez zatokę klinową ( przez nos).
W celu zmniejszenia i lepszego wyodrębnienia guza zazwyczaj stosowane są analogi somatostatyny – leki dostępne w refundacji aptecznej: Sandostatin LAR lub Somatuline Autogel w odpowiednich dawkach.
W większości przypadków, szczególnie przy mniejszym rozmiarze guza, leczenie operacyjne jest skuteczne i kończy leczenie choroby podstawowej. Pacjenci muszą jednak pamiętać, że pomimo wszystko konieczna jest okresowa kontrola czynności przysadki.
W przypadku niedoszczętnego usunięcia gruczolaka, konieczne jest dalsze leczenie farmakologiczne – lekami dostępnymi w refundacji aptecznej lub w ramach programów lekowych. W trudniejszych przypadkach proponuje się radioterapię.